موتورهای هاب-درایو و مید-درایو هر دو مزایا و معایب خود را دارند. در این سری از مقالات آدوا توضیحاتی درباره هر نوع، تأثیرات آن‌ها بر صرفه اقتصادی، قدرت و تجربه‌ی سواری آورده شده است.

به طور کلی، موتورهای هاب(یعنی موتور در چرخ عقب یا چرخ جلو) ارزان‌تر تولید می‌شوند و هندلینگ سخت تری دارند، در حالی که موتورهای مید-درایو(موتور میانی) سواری لذت‌بخش‌تری دارند اما به نگهداری بیشتری نیاز دارند. اما این همه ماجرا نیست؛ همانطور که در این مقاله خواهید دید، همه دوچرخه‌های الکتریکی با موتور هاب ارزان و لذت بخش نیستند و موتورهای مید-درایو همیشه بهترین گزینه برای نیازهای دوچرخه سواری شما نیستند.

در اینجا مهم‌ترین نکاتی که باید درباره موتورهای مید-درایو و هاب-درایو دوچرخه‌های الکتریکی بدانید آورده شده است.

موتور هاب-درایو دوچرخه برقی چیست؟

چندین تولیدکننده دوچرخه الکتریکی، دوچرخه‌های الکتریکی با موتور هاب با کیفیت بالا تولید می‌کنند. در ایالات متحده، شاید مشهورترین آنها Rad Power Bikes باشد که به عنوان یک تولیدکننده دوچرخه الکتریکی شروع به کار کرد (برخلاف Giant، Trek و Specialize ) و اکنون به عنوان معیاری برای دوچرخه‌های الکتریکی قابل اعتماد و لذت‌بخش شناخته می‌شود.

موتور هاب در مرکز چرخ جلو یا عقب قرار می‌گیرد و هنگامی که یک پالس از کنترلر ارسال می‌شود، چرخ را می‌چرخاند. اگرچه می‌توانید موتورهای هاب جلو را در کیت‌های تبدیل دوچرخه‌های الکتریکی پیدا کنید، اما بسیاری از تولیدکنندگان دوچرخه‌های الکتریکی، محصولات خود را با موتورهای هاب عقب به فروش می‌رسانند زیرا کنترل و هندلینگ آنها نسبت به موتورهای هاب جلو آسان‌تر است.

دو نوع موتور هاب وجود دارد: موتور درایو مستقیم و موتور هاب چرخدنده ای. ارزان‌ترین دوچرخه‌های الکتریکی معمولاً موتورهای درایو مستقیم دارند که تنها قطعات متحرک آن‌ها بلبرینگ‌های داخلی هستند. این نوع موتورها، در تئوری، می‌توانند برای همیشه کار کنند.

در دوچرخه‌های الکتریکی امروزی، بیشتر با موتور هاب چرخدنده‌ای مواجه می‌شوید. این نوع موتور دارای یک سیستم چرخ‌دنده سیاره‌ای است که باعث می‌شود خود موتور با سرعت کمتری کار کند. با استفاده از چرخ‌دنده‌ها، این موتور نسبت به موتور درایو مستقیم، قدرت بیشتری با راندمان بالاتری ارائه می‌دهد.

با این حال، به دلیل وجود این چرخ‌دنده‌ها، عمر مفید موتورهای هاب چرخدنده‌ای نسبت به موتورهای درایو مستقیم کوتاه‌تر خواهد بود.

دسته گاز

به جز چند مورد، اکثر دوچرخه‌های الکتریکی که با دسته گاز کار می‌کنند، دارای موتور هاب هستند. با استفاده از یک اهرم یا دستگیره پیچشی، دست شما به کنترلر فرمان می‌دهد که به موتور نیرو بدهد و کنترلر سیگنالی به موتور ارسال می‌کند تا مقدار مناسبی از نیرو را ارائه دهد.

برخی از موتور‌های میانی با دسته‌گاز همراه هستند. همان‌طور که بعداً خواهیم دید، این دستگیره‌ها می‌توانند موارد مربوط به تعمیر و نگهداری بیشتری را به سیستم دوچرخه اضافه کنند که در حال حاضر نسبت به موتور هاب با دستگیره نیاز بیشتری دارد.

موتور مید-درایو دوچرخه برقی چیست ؟

دوچرخه الکتریکی با موتور میانی دارای موتوری است که در توپی تنه پایینی که پدال‌ها به آن متصل هستند نصب می‌شود. این موتور به صورت مستقیم نیرو را به سیستم انتقال قدرت پدال‌ها منتقل می‌کند، درست مانند زمانی که شما با پاهایتان پدال می‌زنید. به طور کلی یک سیستم کمک پدالی خالص است.

در ادامه چند تا از مزیت های موتور-میانی را براتون ذکر می‌کنیم :

- تجربه دوچرخه‌سواری طبیعی‌تر است زیرا تقریبا در لحظه به عمل پدال زدن واکنش نشان می‌دهد.

- با توجه به اینکه وزن موتور نزدیک به مرکز ثقل دوچرخه قرار دارد، حس مشابهی با دوچرخه‌های سنتی دارد و می‌تواند لذت‌بخش‌تر باشد.

- آن‌ها در مصرف باتری کارآمدتر هستند زیرا از روشی مشابه رکاب زدن شما برای حرکت دادن دوچرخه استفاده می‌کنند و فقط با سرعتی که پای شما پدال می‌زند، نسبت به موتور-هاب با دور موتور کمتری کار می‌کنند.

- رایج‌ترین نیاز مربوط به تعویض یا تعمیر، مربوط به لاستیک دوچرخه است. در دوچرخه‌های موتور میانی، این فرایند بسیار شبیه به دوچرخه‌های معمولی است. نیازی به جدا کردن سیم و کابل الکتریکی ندارید، برخلاف دوچرخه های هاب-موتور .

با این حال، موتور که دوچرخه را از طریق سیستم پدال به حرکت درمی‌آورد، به این معناست که شما زنجیر بزرگی دارید که ممکن است سریع‌تر بشکند و نسبت به دوچرخه‌های معمولی سریع‌تر فرسوده شود. باید هر چند هزار کیلومتر، طبق جلو و چرخدنده عقب دوچرخه را بررسی و در صورت نیاز تعویض کنید.

همانطور که توضیح دادیم، ایده افزودن یک دسته‌گاز به یک دوچرخه ای که در حالت پدال کمکی تحت فشار قرار دارد، ممکن است مانند افزودن بنزین به آتش باشد. استفاده از یک دسته‌گازکه قدرت را از طریق زنجیر می‌فرستد، می‌تواند باعث افزایش فشار بیشتری نسبت به پدال زدن شود و تحت کشش قرار گرفتن زنجیر و احتمال شکسته شدن و نیاز به نگهداری را افزایش می‌دهد.

تفاوت بین دوچرخه برقی با موتور-میانی و موتور- هاب چیست ؟

وقتی که باتری شما تمام می‌شود، یا شاید وقتی که می‌خواهید کمی باتری را برای آخرین مسیر باقی مانده به خانه ذخیره کنید، بهتره که دوچرخه ای با موتور هاب داشته باشید تا موتورمیانی. به جز یکسری موتور های میانی خاص، پدال زدن بدون انرژی باتری در موتور میانی ممکن است مانند حرکت در مسیری غرق در گل و لای باشد. به این دلیل که در حین پدال زدن، پاهای شما علاوه بر وارد کردن نیرو به چرخدنده طبق جلو، به گیربکس داخلی آن هم فشار وارد می‌کند.

هزینه

با این حال، به جز چند مورد، دوچرخه‌های برقی ارزان‌تر معمولاً دارای موتور هاب عقب هستند و دوچرخه‌های برقی با موتورهای میانی گران‌تر خواهند بود. این تفاوت به دلایل مختلفی است، از جمله اینکه فریم های دوچرخه باید به طور خاصی طراحی شوند تا موتورهای میانی را در خود جای دهند. اما موتور های میانی آدوا در داخل توپی تنه دوچرخه قرار میگیرند و تنها محدودیتی که وجود دارد سایز فریم دوچرخه است که بخاطر قرار گیری جای باتری باید سایز آن بالای ۲۶ اینچ باشد و همچنین نسبت به نمونه های خارجی قیمت پایین تری دارد.

بسیاری از دوچرخه‌های برقی با موتور هاب عقب هنوز باتری‌های یکپارچه در پروفیل پایینی بدنه خود دارند (یعنی قاب آنها با دوچرخه‌های معمولی فرق می‌کند)، اما هزینه بالای این دوچرخه‌ها به خاطر تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری است که در مدل‌های گران‌تر استفاده می‌شود.

سنسور های سرعت و گشتاور

به طور کلی، حسگرهای کادنس(سرعت سنج) در سیستم‌های موتور هاب و حسگرهای گشتاور در سیستم‌های موتور میانی قرار دارند. حسگرهای کادنس حلقه‌ای از آهنرباها هستند که به کنترلر اعلام می‌کنند آیا دوچرخه در حال پدال زدن است یا نه. اگر چنین باشد، کنترلر موتور را فعال می‌کند.

حسگرهای گشتاور می‌توانند تا ۱۰ برابر بیشتر از حسگرهای کادنس هزینه داشته باشند. این حسگرها نیرویی که به پدال‌ها وارد می‌شود را تخمین می‌زنند و سپس کنترلر مقدار متناسبی از توان را از موتور خارج می‌کند. بنابراین، وقتی که در حال پدال زدن شدیدتری در سربالایی هستید، موتور قدرت بیشتری تولید می‌کند.

همانطور که می‌توانید تصور کنید، کنترلری که دارای حسگر گشتاور است از نظر قدرت محاسباتی به مراتب پیچیده‌تر از کنترلی با حسگر کادنس خواهد بود. با در نظر گرفتن چنین مواردی، هزینه‌های ساخت یک سیستم موتور میانی به تدریج افزایش می‌یابد.

چگونه موتور مناسبی برای دوچرخه برقی خود انتخاب کنیم

با توجه به مطالبی که بهتون گفتیم، هر نوع موتور مزایا و معایب خودش رو داره؛

مزایای موتور هاب :

·      نیاز به نگهداری کمتری نسب به موتور میانی دارد.

·      اصطکاک کمتر. یعنی با باتری خالی راحت تر به خانه می‌رسید.

·      علاوه بر قابلیت پدال کمکی، دسته گاز هم می‌توانند داشته باشند.

·      به فناوری کم هزینه تری نیاز دارند.

·      به طور کلی ارزان‌تر است و همچنان می‌تواند شما را در سربالایی‌ها کمک کند.

معایب موتور هاب :

·      موتور هاب چرخدنده‌ای طول عمر کوتاه تری دارند.

·      موتور هاب مستقیم قدرت و بازده کمتری دارد.

مزایای موتور میانی :

·      برای یک دوچرخه کوهستان، در زمین های ناهموار، فرمانپذیری بهتری دارد.

·      احساس دوچرخه سواری طبیعی تر.

·      در مدل های بالاتر دارای فناوری هایی هستند که می‌توانند حس دوچرخه سواری را خیلی بهتر کنند.

معایب موتور میانی :

·      معمولا قیمت بیشتری دارند.

·      در بعضی مدل ها فقط پدال کمکی دارند.

با در نظر گرفتن این موارد، انتخاب موتور مناسب برای دوچرخه برقی به نیازهای شما به عنوان یک دوچرخه‌سوار بستگی دارد. اگر سنتان بالاتر است یا دچار مشکلات جسمی یا زخمی هستید، منطقی است که یک دوچرخه برقی با دسته گاز و موتور هاب عقب بخرید.

اگر شما طرفدار دوچرخه سواری هستید و مدت هاست که اهل دوچرخه سواری هستید، به خوبی مسائل مربوط به حفظ و نگهداری موتور میانی را رعایت می‌کنید و مشکلی با پرداخت هزینه بیشتر ندارید دوچرخه برقی با موتور میانی می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.

همانطور که قبلا گفتیم، مورد های خاص مختلفی در انواع موتور های دوچرخه برقی وجود دارد، شما بعد از مطالعه این مقاله از سایت آدوا می‌توانید تصمیم منطقی تری بگیرید. هرچند بررسی های بیشتر و مقایسه های دیگری نیز در قسمت مجلات علمی سایت ما قرار دارد که می‌توانید با مطالعه آنها اطلاعات بیشتری نیز کسب کنید.